In het historische Wenen van de jaren twintig, in de film Utopia genoemd en toch deels de filmlocatie, wordt de bevolking gedomineerd door drie baanbrekende basiservaringen: een gevoel van verlies, de dreiging van sociale declassificatie en een stemming tussen een revolutionaire geest en een Cultuur van opwinding Bovendien verergeren inflatie en werkloosheid de gespannen situatie. Het volk eist de verdrijving van de Joden die zij verantwoordelijk houden voor de negatieve ontwikkelingen. De bondskanselier “Dr. Schwerdtfeger, aanvankelijk terughoudend, plaatst zichzelf om tactische redenen in de ideologische voorhoede van deze beweging en geeft in zijn toespraken voor het parlement redenen voor de onmogelijkheid van co-existentie met de Joodse bevolking. De verdrijving van joden per trein of te voet wordt tot in detail gedemonstreerd.