'Babel / Brief aan mijn vrienden die in België verbleven' vertelt het dagelijkse bestaan van een filmmaker die door zijn stad (Brussel) dwaalt en het idee heeft om in de voetsporen te treden van toneelschrijver Antonin Artaud en de Tarahumara-bevolking van Mexico. Dit is een film over intimiteit en vriendschap. Het is geschreven in de eerste persoon en plaatst Boris en Brussel in het centrum van het universum, hier vertegenwoordigd door de gekke, duizelingwekkende, eindeloze spiraal van de bijbelse Toren. Het is het dagboek en zelfportret van Boris. Hij speelt zichzelf op het scherm (net als de honderdtal cast die zich ook lieten 'Babelized')